Het begon met nierstenen...
Een jonge vrouw uit Gelderland had al een poos last van
nierstenen. Erg pijnlijk. Daarom moest ze naar het
ziekenhuis. Daar werden ze weggehaald. Maar na een poos
kreeg ze opnieuw klachten. De dokter onderzocht haar. Hij
kon niets vinden. Er volgde nog een onderzoek. Pas zes
maanden later wist hij wat er aan de hand was: “Mevrouw, u
bent zwanger.”
De vrouw schrok enorm. “Zwanger?” Ze kon haar oren niet
geloven. ”Zwanger? Waarvan??”
Dat kòn niet. Er was geen enkele man, die het met haar had
gedaan...
Dat wist ze zeker.
Drie maanden later kreeg ze een gezonde baby. Met een
donkere huidskleur.
Kende zij een man met een donkere huidskleur?...
Mensen die in de buurt woonden van de vrouw, vonden
het allemaal een beetje vreemd. Ze geloofden dat ze een
smoesje had bedacht. Je wordt toch niet zomaar zwanger?...
Volgens de vrouw was ze verkracht. Maar ja, dat merk je
toch?
Nee, niet altijd. Want als je onder narcose bent, in het
ziekenhuis, merk je niets....
Daar, in dat ziekenhuis, werkte een donkere man, die haar
verpleegd had. Zou hij?... Toen ze onder narcose was?...
Met de hulp van de politie werd de man
opgespoord. Maar hij zei, dat hij er niets mee te maken
had. “Allemaal leugens!”
Korte tijd later vertrok hij naar Nieuw-Zeeland...
Maar de vrouw liet het er niet bij zitten.
Ze deed alles om aan te tonen dat hij haar
verkracht had. Pas acht jaar later kwam de zaak voor de
rechter.
Toen kreeg de vrouw eindelijk gelijk. Uit een medisch
onderzoek bleek dat de verpleger de enige echte vader was.
Na de geboorte van het kind heeft de vrouw veel ellende
meegemaakt. Niemand geloofde haar verhaal. In de buurt waar
ze woonde werden er nare grappen over gemaakt. Sommige
mensen wilden niet meer met haar omgaan. Het hele gedoe
kostte haar zelfs haar baan.
De verpleger is al vaker in opspraak geweest. Hij viel
patiënten lastig. Daar waren klachten over. Maar de leiding
van het ziekenhuis trok zich daar nooit iets van aan...
